Ο Μάρτιος έκανε «ποδαρικό» και έχουμε αρχίσει να μπαίνουμε σε ανοιξιάτικο mood. Έτσι, πολλοί άνθρωποι και παιδιά “φορούν” και φέτος τον Μάρτιο, το λεγόμενο μαρτάκι όπως επιτάσσει ο μήνας. Συνήθως, το μαρτάκι το φτιάχνουν ή το αγοράζουν την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου και φορούν από την 1η ως την 31η Μαρτίου, ενώ εκτός από «σύμβολο» του Μαρτίου πλέον έχει εξελιχθεί και σε ένα στυλάτο item για άτομα ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας.
Μάρτης ή Μαρτιά, είναι το κόκκινο βραχιολάκι που πολλοί θα βάλουμε στο χέρι μας από σήμερα και θα κρατήσουμε για όλο το Μάρτιο. Πολλοί λένε ότι το φοράμε για να μη μας… κάψει ο Μάρτης.
Πρόκειται για ένα έθιμο πάρα πολύ παλαιό, που κρατά από την αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα από τα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσινίων έδεναν μια κλωστή στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι την οποία ονόμαζαν Κρόκη.
Σύμφωνα με το έθιμο, την 1η του Μάρτη, οι μητέρες φορούν στον καρπό του χεριού των παιδιών τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά, για να τα προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι ιδιαίτερα βλαβερός, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες. Ο Μάρτης προφυλάσσει επίσης, όπως πιστεύεται, από τα κουνούπια και τους ψύλλους και ακόμα απομακρύνει τις αρρώστιες και άλλα κακά.
Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.
Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους ή το καίνε με το αναστάσιμο φως του Πάσχα.
Η Χριστιανική Εκκλησία δια του Ιωάννου του Χρυσοστόμου θεωρεί το έθιμο ειδωλολατρικό ήδη από το 5ο αιώνα.
Σε κάποιες άλλες περιοχές το φορούσαν μέχρι να φανούν τα πρώτα χελιδόνια, οπότε και το άφηναν πάνω σε τριανταφυλλιές, ώστε να το πάρουν τα πτηνά για να χτίσουν τη φωλιά τους.
