Διάρρηξη ? …τι λέμε στα παιδιά

Η πρόληψη είναι το παν, τι γίνετε όμως εάν δεν έχουμε προβεί στην εγκατάσταση ενός συστήματος συναγερμού.

…πως πρέπει να συμπεριφερθούμε εμείς ως γονείς και τι να πούμε στα παιδιά μας σε περίπτωση που κάποιος μπει στο σπίτι μας και τα παιδιά αντιληφθούν τι έχει συμβεί.

• Διαβεβαιώνουμε συνεχώς το παιδί ότι τώρα είμαστε ασφαλής και ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχε συμβεί κάτι ανάλογο και πολύ πιθανόν να μη ξαναγίνει στο μέλλον.
• Ακούμε το παιδί και απαντάμε στις ερωτήσεις του χωρίς να το αγνοούμε.Συνήθως τα παιδιά ακόμα και για 6 εβδομάδες μετά αναφέρονται στο γεγονός και επαναλαμβάνουν τις ίδιες ερωτήσεις,όπως «γιατί μας συνέβει αυτό,γιατί νιώθω έτσι,τι θα γίνει αν ξανάρθουν»; Οπότε μπορεί να μην έχουμε συνέλθει και εμείς οι ίδιοι και να αντιδράσουμε απότομα,ιδίως αν έχουμε κουραστεί να απαντάμε στα ίδια και τα ίδια,όμως πρέπει να σταθούμε στα παιδιά και να τα βοηθήσουμε με πολύ υπομονή και ειλικρίνεια.
• Δεν αγνοούμε το παιδί ,δε θυμώνουμε και δεν προσπαθούμε να αποσπάσουμε την προσοχή του.
• Ορισμένα παιδιά,ειδικά στη εφηβεία, μπορεί να νιώσουν ότι έχει βιαστεί η προσωπικότητα τους ή ακόμα μπορεί να εμφανίσουν και συμπεριφορά που αναλογεί σε μικρότερη ηλικία και να ζητήσουν για παράδειγμα να κοιμηθούν στο ίδιο δωμάτιο με τους γονείς τους. Εκεί δε πιέζουμε τα πράγματα,αναφέρει η Δρ Cynthia Monahon,και συνεχίζουμε να τα ενθαρρύνουμε και να τους λέμε ότι θα νιώσουν καλύτερα με το πέρασμα του χρόνου και ότι πολύ σύντομα θα επανέλθουν σε κανονικούς ρυθμούς,τους δίνουμε δηλαδή χρόνο,να καταλάβουν τι έχει γίνει και να το κατανοήσουν πλήρως.
• Εάν τα πράγμα όμως αρχίσουν και επηρεάζουν πολύ τη καθημερινή ζωή του παιδιού δε διστάζουμε να ζητήσουμε βοήθεια από ένα ειδικό επαγγελματία υγείας. Υπάρχει και η τηλεφωνική γραμμή 11525 Μαζί για το Παιδί, οι οποίοι παρέχουν δωρεάν υποστήριξη και συμβουλές.